Chudy, otyły, „normalna” waga – BMI (body mass index) jest jednym z narzędzi preferowanych przez WHO do oceny ryzyka chorób związanych z wagą u dorosłych.
Jest to również przydatny wskaźnik dla każdego, kto monitoruje swoją tkankę tłuszczową. Albo po prostu jego zdrowie.
Ale jak obliczyć swój wskaźnik BMI? Czy jest to naprawdę kompletny wskaźnik i czy odpowiada on naszemu ciężarowi formy? Nasze odpowiedzi w 5 punktach.
Dlaczego warto obliczyć swój wskaźnik BMI?
Obliczenie wskaźnika BMI może pomóc Ci stwierdzić, czy Twoja waga w stosunku do wzrostu nie stanowi zagrożenia dla zdrowia.
Rzeczywiście, nadwaga może wywołać choroby układu krążenia, nadciśnienie, cukrzycę, a nawet problemy z kośćmi, takie jak zapalenie stawów.
Jednak szczupłość niesie ze sobą również zagrożenia, których nie należy lekceważyć, takie jak osteoporoza, niedobór serotoniny (który może prowadzić do depresji) czy nawracające migreny.
Jest również niebezpieczny dla płodu w czasie ciąży.
Aby zaalarmować na ten temat, w 2017 roku przegłosowano nawet „prawo modelek” zakazujące agencjom zatrudniania modelek, których BMI byłoby mniejsze niż 18,5.
Jak obliczyć swój wskaźnik BMI?
Obliczenie wskaźnika BMI jest łatwe i nie wymaga żadnych specjalnych narzędzi. Po prostu dzielisz swoją wagę w kg przez swój wzrost w metrach podniesiony do kwadratu.
Możesz skorzystać z kalkulatora BMI, lub bardzo praktycznej strony internetowej pozwalającej na śledzenie swojego BMI w czasie. Uważaj, BMI jest wiarygodnym wskaźnikiem tylko dla osób dorosłych w wieku od 18 do 65 lat.
Wcześniej wzrost nie jest pełny i odnosimy się do „krzywej wagi” naszych dzieci zapisanej w ich książeczce zdrowia. Jeśli chodzi o seniorów, nie powinni oni polegać na nim ze względu na ich zmniejszoną masę mięśniową.
Dane te byłyby wówczas mylące. To samo dotyczy sportowców i kobiet w ciąży
Jak ją interpretować?
Aby zinterpretować liczbę uzyskaną po obliczeniu swojego BMI, należy zapoznać się z tabelą określoną przez WHO (Światową Organizację Zdrowia).
- Wynik poniżej 16,5: poważna niedowaga.
- Mniej niż 18,5: niedowaga (chudość).
- Między 16 a 16,9: umiarkowana niedowaga.
- Między 17 a 18.49: lekka niedowaga.
- Między 18,5 a 24,9: normalna waga.
- Większa lub równa 25: nadwaga.
- Między 25 a 29,9: stan przed otyłością.
- Więcej niż lub równe 30: otyłość.
Co powinienem zrobić, jeśli moje BMI nie mieści się w normie?
Bez względu na to, czy masz niedowagę, czy nadwagę, może to mieć negatywny wpływ na Twoje zdrowie.
Nie jest to tylko kwestia kilku dodatkowych kilogramów (lub odwrotnie), jeśli chodzi o wygląd. Jeśli jesteś zbyt szczupły, brakuje Ci składników odżywczych i cierpisz na zmęczenie, migreny, osłabienie układu kostnego, a czasem na depresję.
Jeśli masz nadwagę, narażasz się na problemy z układem krążenia, układem oddechowym i kości. W obu przypadkach ważne jest, aby porozmawiać z pracownikiem służby zdrowia: obliczenie wskaźnika BMI nie jest wystarczające do wyciągnięcia wniosków.
Następnie można ustalić ewentualną dietę z dietetykiem.
Co z wagą ciała?
Zakres tzw. normalnego BMI – pomiędzy 18,5 a 25 – jest szeroki. Jaka jest więc Twoja idealna waga?
Cóż, jest to ta, która nie zagraża twojemu zdrowiu, w której czujesz się najbardziej napięty bez zbytniego uszczerbku, innymi słowy twoja idealna waga.
Ponieważ przy podobnej wadze i wzroście, dwie osoby mogą mieć różnice między masą mięśniową, a tłuszczową. W tym miejscu obliczanie wskaźnika BMI ma swoje ograniczenia, ale można go użyć do bardziej złożonego obliczenia: wskaźnika masy tłuszczu.
