Chirurg naczyniowy. Żyły. Choroby żylne występują często.
Najbardziej rozpowszechnioną w krajach rozwiniętych chorobą związaną z żyłami jest przewlekła niewydolność żylna (PNŻ), występuje u 1/3 populacji, u 40 -60% kobiet i 15–30% mężczyzn. W Europie choroby żył to poważny problem społeczny, cierpi na nie 35% ludności czynnie pracującej, 50% emerytów i co druga kobieta. Nakłady finansowe na leczenie chorób żył są bardzo wysokie, z powodu częstości ich występowania i kosztów jej diagnostyki. Wydatki jakie pochłania leczenie PNŻ, sięgają 1-3% budżetu służby zdrowia. Do głównych przyczyn przewlekłej niewydolności żylnej zalicza się wady w budowie ścian żył i zastawek żylnych, predyspozycje genetyczne, ciąża, urazy, leki hormonalne. Aby zdiagnozować chorobę żył, najpopularniejszym badaniem jest ultrasonografia.
Chirurg naczyniowy. USG kończyn dolnych. Badanie ultrasonograficzne żył kończyn dolnych opiera się na diagnostyce ultradźwiękowej.
Najczęściej stosuje się ultradźwięki o mocy od 1-10MHz. Fala, rozchodząc się w ciele ludzkim, ulega różnym zjawiskom, głównie odbiciu. Odbijając się od ośrodków o różnej oporności akustycznej, daje informację o stanie danego narządu oraz przestrzeni wokół niego. Każdy aparat ultradźwiękowy zbudowany jest z sondy – głowicy, zawierającej przetwornik wytwarzający i odbierający ultradźwięki. Dzięki 
zamianie impulsu akustycznego na elektryczny oraz wprowadzeniu skali szarości przez układ elektroniczny w ultrasonografie, możliwe jest powstanie obrazu wybranej warstwy narządu lub tkanki. Przesuwając głowicą aparatu po ciele pacjenta, uzyskuje się obraz całego badanego narządu. Do badania naczyń żylnych kończyn używa się głowicy od 5 do 7,5 MHz lub szerokopasmowych o częstotliwości od 4 do 50 MHz o mniejszej penetracji wiązki. Badanie ultrasonograficzne śledzi wszystkie odcinki żylne na całej ich długości w prezentacji 2D, w projekcji poprzecznej oraz podłużnej. Za jego pomocą ocenia się echogeniczność światła żył (sprawdza, czy występują zwłóknienia, czy skrzepliny). Na wynik ultrasonograficzny składa się dwa elementy badania, tj. opis oraz dokumentacja zdjęciowa: printy lub zapis w formie cyfrowej. Nowoczesne urządzenia ultrasonograficzne pracują w tzw. czasie rzeczywistym, „zamrażając” obraz wybranej struktury narządu na ekranie. Pomaga to dokonać jego dokładnego pomiaru, długości obwodu i pola powierzchni. Ultrasonografia to jedna z nieinwazyjnych metod wykrywająca zmiany patologiczne w narządach, bez konieczności podania środka cieniującego. Dzięki specjalnym sondom biopsyjnym lub sondom z nakładką biopsyjną możliwe jest precyzyjnie nakłucie obserwowanego narządu oraz pobranie z niego materiału do badania histopatologicznego. Sondy tego typu umożliwiają także opróżnić zbiorniki z patologicznego płynu, przeprowadzić drenaż tych zbiorników, wykonać przezskórną przetokę układu moczowego. Innym rodzajem sond ultrasonograficznych są te, zakładane do przełyku, żołądka, pochwy czy odbytnicy, umożliwiają precyzyjnie określić echostrukturę danego narządu. Specjalne sondy wykorzystuje się do śródoperacyjnej oceny jamy brzusznej lub są pomocne w określeniu ośrodkowego układu nerwowego po trepanacji czaszki, inne jeszcze pozwalają ocenić oczodół i wnętrze gałki ocznej.
